Pizza jest najbardziej ulubionym „krążkiem” swiata. Największą popularnością cieszy się pizza margherita, upieczona w 1889 r. w Neapolu na czesć królowej Włoch. Była w narodowych barwach Włoch: zielonym, białym, czerwonym.
Dzisiaj mamy ją w różnych wersjach – małą i dużą, owalną i okrągłą, z grubym lub cienkim spodem, co kto lubi.
Przyznam, że po raz pierwszy ją upiekłam i nie chwaląc się wyszła znakomita i tak smaczna, że z przyjemnoscią Wam moi drodzy polecam. Do wykonania pizzy użyłam różnych smakowo serów: żółtego – gouda, greckiego – feta, włoskiego – mozzarelli, angielskiego pleśniowego – niebieskiego /stilton/, a wszystko okraszone pieprzową rukolą.
Składniki na ciasto 2 szt.:
- 400 g mąki pszennej
- 20 g świeżych drożdży
- 100 ml letniego mleka
- 100 ml letniej wody
- 1/4 łyżeczki soli
- 2 łyżki oliwy z oliwek
Składniki na farsz:
- 225 g sera goudy
- 200 g sera mozzarelli
- 125 g sera fety
- 180 g sera pleśniowego niebieskiego
- 250 g sosu pomidorowego
- sól, pieprz
- swieża rucola /dowolnie/
- oliwa z oliwek
Wykonanie:
- Mąkę przesiać do miski, zrobić wgłębienie i dodać rozkruszone drożdże wymieszane z letnim mlekiem i szczyptą cukru, oprószyć lekko mąką.
- Zostawić na 15 minut do wyrośnięcia.
- Dodać letnią wodę, sól i oliwę z oliwek, zagnieść ciasto do uzyskania gładkiej i lekkiej konsystencji.
- Uformować kulę, przełożyć do natłuszczonej miski, przykryć sciereczką i odstawić do wyrośnięcia na 30 minut.
- Na podsypanej mąką stolnicy ponownie krótko zagnieść ciasto, podzielić na dwa kawałki i rozwałkować na wielkość dwóch okrągłych form do pieczenia ok. 25 cm, zostawiając margines 5 cm.
- Wyłożyć formy ciastem, formując grubszą krawędź.
- Rozsmarować sos pomidorowy, starty ser żółty i pozostałe sery oraz doprawić solą, pieprzem.
- Piec najlepiej dwie pizze jednocześnie w nagrzanym piekarniku, w temp. najwyższej 250 st. C przez 15 minut.
- Na upieczoną, gorącą pizze wyłożyć swieże listki rucoli, skropić oliwą z oliwek.
Smacznego 🙂
źródło inf. Kuchnia włoska
jak ja bym teraz zjadła taką pizzę:)
Ta serowa pizza mówi do mnie, woła mnie…ależ bym ją schrupała 😉
Przyznam, że kiedyś nie przepadałam za rukolą na pizzy, teraz ją uwielbiam 🙂 smaki ciągle się zmieniają 😉
Wygląda wspaniale! Ja niestety do rukoli na pizzy nadal się nie przekonałam, ale może z czasem, kto wie 🙂
Pizza,przysmak mojej córki!
Prawdziwe WOW!! 🙂
Uwielbiam! Jest genialna 🙂
Z największą przyjemnością poczęstowałabym się taką pizzą,mówiąc krótko palce lizać.Pyszności.Gorąco pozdrawiam.Majka.
Co tam kalorie…pizza wygląda fantastycznie, już czuje jej smak:))
I już wiem co dziś będzie na kolację 😉
Ale ona się wspaniale prezentuje! jedna z moich ulubionych 🙂 a co do sosu pomidorowego, to sama przygotowujesz, czy polecasz może jakiś sprawdzony? 🙂
Zawsze sama, przeważnie mam słoiczek swoich przetworów, pozdrawiam 🙂
oj taka pizze tylko zajadac. napewno jest przepyszna. Zapraszam rowniez na moj blog. leonard300.blog.interia.pl
A u mnie specjalistą od pizzy jest Małżonek :)!
Zachecajaco prezentuje sie ta pizza. Ja sama jestem smakoszem tradycyjnej.
Kiedy zobaczyłam Pani pizze , przypomniała mi się pizza z PiZZA HUT moja ulubiona:
ser kozi, rukola, gruszka i żurawina;) również polecam!:)
p.s. Bardzo podoba mi siĘ Pani blog i pomysły w nim zawarte;) dziękuję, pozdrawiam.
Dziękuję za uznanie i zapraszam jak najczęściej. Pozdrawiam serdecznie 🙂
Pani Jolanto – właśnie robię pizzę z Pani przepisu. Ciekawa jestem czy ciasto wyjdzie smaczne. Jeśli chodzi o składniki do pizzy to całkowicie je zmieniłam (dałam to, co zalegało w lodówce), ale w końcu to ciasto jest najważniejsze i mam nadzieje, że po upieczeniu wszyscy będą się zajadali pizzą. Pozdrawiam ciepło!
Cieszę się, myslę, że ciasto wyjdzie dobre ! Pozdrawiam serdecznie 🙂